hier geëxposeerd in het Rosarium van Winschoten
Lampionnen
Mijn inspiratie daagt me vaak uit. Ook die keer toen het me wel aardig leek om na alle bronzen die ik vervaardigde, de werken in steen gehakt en niet te vergeten de beelden die ik in hout sneed, een dans te wagen met een geheel andere partner die de naam polyester droeg. Een zeer onconventioneel en een niet gemakkelijk en plakkerig heer, die een hoofdpijn gevende sterke geur om zich verspreidde. Ik vroeg me af of hij het wel was die mij kon overhalen tot die luchtige en kleurrijke dans die ik voor ogen had? Toch, in het weten hoe het eindresultaat eruit moest zien, hield ik vol en kreeg deze pas de deux mijn overgave.