Paardenhandel
Ik ben opgegroeid in de Betuwe, vlak bij het plaatsje Elst. Dit dorp is onder andere bekend als een van de doorkomstplaatsen van de Nijmeegse Vierdaagse, maar vooral van een van de grootste paardenmarkten van Nederland.
Een enorm bronzen beeldengroep vlak bij de oude kerk getuigt hiervan. Als kleine jongen vond ik het vooral heel knap dat iemand een beeld er zo levensecht kon laten uitzien. Maar eerlijk gezegd werd ik het liefst door mijn vader op de rug van het paard getild.
Jaren later leerde ik Marijke kennen en met mijn vrouw bezocht ik haar in het atelier waarin zij en Marcus werkten.
In de omgeving van Elst woon ik al lang niet meer en het beeld was inmiddels ergens achterin mijn geheugen verzeild geraakt. Tijdens het bezoek spraken wij over haar werk en het werk van Marcus en wij liepen door de beeldentuin. Terug in het atelier bladerde ik door het oeuvreboek "Marcus Ravenswaaij, beeldhouwer van nature". Opeens viel mijn oog op een foto van "Paardenhandel". De deur van de achterkamer van mijn geheugen werd plots wagenwijd geopend. 'Dat beeld ken ik', bracht ik uit. 'Wat leuk!'
En zo kan het zijn dat ruim 35 jaar nadat ik "Paardenhandel" voor het eerst zag, ik ineens keek naar de foto van de bronzen beeldengroep en dat op de plek waar de originele beelden het levenslicht zagen.
Toeval of voorbestemd? Wie het weet, mag het zeggen.